ในโลกใบที่มีเพียงฉันและเธอจับมือกันไว้แนบชิดอิงกายท่ามกลางหมู่ดาวนับล้านที่ล่องลอยอยู่บนท้องนภามีเพียงแสงของดวงจันทร์ที่ทำให้เรายังคงมองเห็นความสวยงามของทุ่งหญ้าในค่ำคืนที่มืดมิดเธอและฉันสัญญาว่าจะอยู่ด้วยกันณ ที่แห่งนี้ตราบชั่วนิรันดร์
อ่า!!! ฝันถึงมันอีกแล้วเหรอเนี่ย สถานที่ในความฝันนั้นผมฝันถึงมันทุกคืนจนเริ่มสงสัยว่าที่แห่งนั้นจะมีอยู่จริงหรือเปล่า ชื่อของผมคือฟูจิอยู่ม.ปลายปี 2 โรงเรียนชินดะวันนี้ผมนัดเพื่อนเอาไว้ว่าจะไปฉลองวันฮาโลวีนด้วยกัน แต่ผมกลับเป็นคนแรกที่มาถึงที่นี่และยังต้องรอนานถึง 2 ชั่วโมงกว่าทุกคนจะมาถึงระหว่างที่รอผมเอาแต่คิดเรื่องความฝันว่าเมื่อไหร่หนอที่จะได้รู้ว่าความฝันนั้นมันคืออะไร ผมคิดไว้ว่าเมื่อผมโตขึ้นจะไปตามหาสถานที่ในความฝันนั้นให้เจอ บางทีผู้หญิงในฝันอาจจะรอผมอยู่ณสถานที่แห่งนั้นก็เป็นได้ “อ้าว! รุ่นพี่มาถึงนานรึยัง” รุ่นน้องมิโอะเข้ามาทักอย่างกระทันหันทำเอาผมตกใจตื่นในขณะที่กำลังคิดถึงเรื่องราวในความฝันอยู่ “นัดบ่ายโมงมาบ่าย 3 พวกแกนี่ตรงเวลากันชะมัด” ถึงผมจะรู้ว่าที่มาสายกันเนี่ยเพราะมัวแต่ทำงานพิเศษก็เถอะ แต่มันก็อดโมโหไม่ได้ “ก็แหม! เจ้านายไม่ยอมให้กลับนี่นา” ระหว่างที่กำลังเดินออกจากห้างฯเพื่อไปดูคอนเสิร์ตอยู่นั้นผมก็ได้พบกับหญิงสาวตัวเล็กวัยมัธยมต้นกำลังรับบริจาคเงินอยู่เธอทำเอาใจผมสั่นระรัวแต่ด้วยตัวผมที่เป็นคนกล้าได้กล้าเสียจึงแกล้งเธอก่อนที่จะยอมบริจาคเงินนั้นไป ถึงแม้เราจะพูดคุยกันมากจนแทบจะสนิทกันเลยก็เถอะแต่ท่าทีของเธอเหมือนจะระแวงผมเอามากๆอยู่เหมือนกันเราคุยกันจนถึงเวลาที่ต้องกลับบ้าน ในระหว่างทางบนรถไฟก่อนที่ผมจะลงผมบอกกับเธอว่า “ถ้าเราเจอกันอีกครั้ง แกโดนพี่จีบแน่” ทำเอาคนทั้งขบวนต่างพากันจ้องมองมาที่เรา ฟ้าฝนช่างเป็นใจตกหนักเหมือนอยากให้ผมอยู่บนรถไฟขบวนนี้ต่อ แต่ผมคงต้องขัดใจโชคชะตา ระหว่างทางกลับบ้านผมคิดถึงแต่เรื่องที่เธอพูดว่าทำไมเธอถึงเอาแต่พูดว่าผมน่ากลัวไม่อยากเข้าใกล้กันนะ แต่ในใจของผมคิดว่าเธอต้องใช่คนเดียวกันกับคนที่ผมฝันถึงอยู่เป็นประจำแน่ๆ… #โลกเสมือนจริง
————————–————————–—-
หากชื่นชอบบทความของ Wips Team
สามารถอ่านกันต่อที่ : wipsteam.com
Follow Instagram : instagram.com/wipsteam
Follow Facebook: fb.com/Wipsteam