เมื่อเดินทางมาถึงญี่ปุ่นเวลา 22.40 ซึ่งกลัวว่าจะไปที่พักไม่ทันเลยเลือกที่จะนอนในสนามบินคันไซและขึ้นรถไฟเที่ยวแรกของวัน
การเดินทางออกนอกประเทศครั้งแรกทำให้ผมสับสนวุ่นวายจนร่างกายอ่อนล้า ผมจึงเลือกที่จะเข้าไปซื้ออาหารในร้านแฟมมิลี่มาร์ทของสนามบินทาน พอเข้าไปก็เกิดอาการแปลกใจเล็กน้อยเนื่องจากอาหารน่าทานและราคาถูกมากๆแต่ต้องดับกิเลสไว้เนื่องจากไม่ได้รู้สึกหิวอะไรมากจึงเลือกแบบที่ถูกที่สุดมา
ด้วยความตื่นเต้นที่ได้มาญี่ปุ่นครั้งแรกในชีวิตจึงทำให้นอนไม่หลับ เลยออกไปเดินสำรวจรอบๆสนามบินคันไซ ขอบอกเลยว่าถ้าใครไม่เคยไปเจออากาศหนาวจริงๆจะรู้สึกว่ามันทรมาณมากๆและด้วยความห้าวของผมจึงใส่เสื้อยืดเดินเล่นรอบๆสนามบินซะเลยจะได้รู้ว่าความหนาวแท้จริงเป็นยังไง
พอถึงเวลาตี 5.30 ผมจึงรีบไปซื้อตั๋วรถไฟเที่ยวแรกเพราะอดใจที่จะได้เห็นประเทศญี่ปุ่นตัวเป็นๆไม่ไหวแล้ว และเคยได้ยินมาว่าสนามบินไม่มีรถไฟแต่พอมาจริงๆเจอรถไฟหลายเจ้าจนเกือบหลงไปจองรถบัสเลยครับผม บ้าจริง! ส่วนค่ารถไฟจากสนามบินคันไซไปนัมบะราคาอยู่ที่ 920 เยนเท่านั้น
บรรยากาศบนรถไฟยามเช้าเงียบ หนาวและมืดเพราะที่นี่กว่าจะเช้าก็ราวๆ 7-8 โมง ผมนั่งรถไฟแบบ Local ที่จอดทุกสถานี กว่าจะไปถึงนัมบะใช้เวลาเกือบ 1 ชั่วโมง ทีหลังใครจะนั่งรถไฟให้นั่งแบบ Rapid เพราะว่าจะจอดแค่สถานีหลักๆเท่านั้น จึงทำให้การเดินทางนั้นรวดเร็วกว่า
มาถึงสถานีนัมบะก็เจอร้านยืนกินที่อยากจะลองมานานวิธีการคือดูป้ายอาหารที่มุมซ้ายและจำหมายเลขมาหยอดเรียญและกดเลือกอาหารที่เจ้าเครื่องนี้ได้ทันที ซึ่งอาหารที่ได้มาถูกและอิ่มคุ้มค่ากับราคาที่จ่ายไปมากๆ
และในที่สุดก็ได้เห็นญี่ปุ่นตัวเป็นๆบอกเลย ณ เวลานั้นรู้สึกฟินมากเพราะเป็นความไฝ่ฝันมานานแล้วที่จะได้มาเห็นญี่ปุ่นด้วยตาของตัวเอง แต่!เรื่องมันยังไม่จบแค่นั้นผมและเพื่อนเหลือบไปเห็นสาวญี่ปุ่นที่อยู่หน้าตู้กดน้ำอัตโนมัติ ใส่กระโปรงสั้นมากจึงเกิดความสงสัยว่าเขาไม่หนาวเลยเหรอทั้งๆที่ผมเนี่ยหนาวจนจะแข็งตายอยู่แล้ว ทันใดนั้นเองแม่สาวคนนั้นก็ได้ก้มลงไปหยิบขวดน้ำจนทำให้กกน.โผล่ ภาพนั้นยังคงติดตาอยู่จนถึงตอนนี้
เดินเล่นรอบๆนัมบะเพื่อรอเวลาที่ปราสาทโอซาก้าเปิดให้เข้าชม ความรู้สึกของผมสถาปัตยกรรมย่านนัมบะนั้นคล้ายๆยุโรปอยู่หน่อยๆแต่ก็ให้ความรู้สึกฟินไปอีกแบบ
เดินขึ้นมาตั้งนานในที่สุดก็ถึงสักทีปราสาทโอซาก้า แต่ด้วยความกวนโอ๊ยเล็กน้อยจึงถ่ายรูปบรรยากาศรอบและเดินเล่นชมวิวให้หนำใจ แล้วเดินจากไปโดยไม่เข้าไปชมข้างในปราสาทโอซาก้า
และกลับมาเดินเล่นย่านนัมบะเพื่อหาอะไรกินต่อก่อนที่จะไปเช็คอินในที่พัก เนื่องจากเดินหลงกันซะส่วนใหญ่จึงทำให้ใช้เวลาไปมากนั่นเอง ข้าวหน้าปลาดิบที่ไฝ่ฝันในที่สุดก็ได้กินมันสักที
พอเช็คอินโรงแรมที่จองไว้เสร็จแล้วก็เผลอหลับไปยัน 2 ทุ่มและไปเดินหาอะไรกินใกล้ๆสถานี Shine-Imamiya เนื่องจากพักอยู่แถวนี้ พอเข้าไปในร้านราเมนก็รู้สึกตกใจเพราะมีแต่ตัวหนังสือภาษาญี่ปุ่น ไม่มีแม้แต่รูปภาพให้เลยจึงใช้วิธีชี้มั่ว และกลายมาเป็นราเมนชามนี้นี่เอง …จบวันแรกของการเดินทางในญี่ปุ่น